Vukan je muško staroslovensko ime. Značenje imena potiče od imenice Vuk. Oblici ovog imena su Vuka, Vukašin, Vuk, Vukosava itd.
Poznate ličnosti sa imenom Vukan
Vukan Nemanjić – KRALJ
Kralj Duklje (1195.-1207.) i veliki župan Raške (1202.-120.5 / 1207.), katoličke vere. Bio je najstariji sin Stefana Nemanje, ali je lišen raškog prestola, na koji je došao njegov mlađi brat Stefan Nemanjić. Posle osvajanja Duklje, njegov otac je krajem 1180-ih dao oblast administraciji.
Neki naučnici veruju da je Nemanja tako pripremio Vukana za prestolonaslednika. Drugi smatraju da je ovo bila nadoknada za oduzimanje prestola. Posle smrti velikog župana Stefana Nemanje, Vukan je nakratko preuzeo vlast u Raški, uz pomoć Mađarske. Nakon svrgavanja, izgubio mu se svaki trag 1207.
Tokom njegove vladavine u Raški je napisano Vukanovo jevanđelje, jedan od najstarijih i najvažnijih spomenika srpskog jezika. Vukan Nemanjić bio je najstariji sin Stefana Nemanje, velikog župana Raške.
Njegova mlađa braća bili su Stefan i Rastko (Sveti Sava). Vukan je imao tri sina: Đorđa, koji je živeo u Ulcinju, Stefana, koji je podigao manastir Moraču, i Dmitrija, monaha Davida, koji je imao unuka, princa Vratka, oca princeze Milice.
Vukan I – KNEZ SRBIJE
(oko 1050. – 1112.) bio je veliki knez Srbije od 1083. do svoje smrti 1112. Tokom prvih godina, vladao je zajedno sa svojim bratom Markom, držeći regije unutrašnje Srbije (Raška, lat. “Rascia”). Smrću svog rođaka, kralja Konstantina Bodina od Duklje 1101. godine, postao je najmoćniji vladar među srpskim kneževima. Nekoliko puta je pobedio Vizantince, osvojivši delove severne Makedonije.
Istoimeni je osnivač dinastije Vukanović. Vukan je bio prvorođeni Petrislav, sin kralja Mihaila I i druge Grkinje. On i njegov brat Marko položili su zakletvu vernosti Konstantinu Bodinu i preuzeli vlast kao njegovi vazali u Srbiji 1083. ili 1084. Marko kasnije nestaje sa lica zemlje. Ni Bosna, ni Zahlumija ni Raška nisu nikada bile trajno integrisane u kraljevinu Duklja.
Svaka regija imala je svoje plemstvo i institucije i stekla je Vojislavljevića na čelu sa Županom. 1089. godine Bodin je uspeo da barsku episkopiju podigne na nadbiskupiju. Episkopi sufragani trebali su biti: Kotor, Ulcinj, Svac, Skadar, Drivast, Pula, Ras, Bosna i Trebinje.
Vukan Perović – FUDBALER
(rođen 18. oktobra 1952.) je crnogorski penzionisani profesionalni fudbaler koji je igrao kao napadač. Perović je počeo da igra profesionalni fudbal u Prvoj ligi Jugoslavije za FK “Partizan”. Nakon što je dve sezone proveo u klubu, preselio se u Tursku gde će jednu sezonu igrati sa Adanasporom. Dalje, kratko je boravio u Sjedinjenim Državama sa “Tulsa Roughnecks”.
Perović se pridružio austrijskom “Rapid” iz Beča 1978. godine, postigavši 21 gol na 42 ligaška meča tokom dve sezone sa klubom. Rapid ga je pozajmio Elguu iz Segunde Division u decembru 1980. U dvanaest utakmica za Elche postigao je osam golova, ali klub nije imao mogućnost kupovine njegovog ugovora. Vratio se u Rapid u sezoni 1982–1983.
Vukan Savićević – FUDBALER
(rođen 29. januara 1994.) je crnogorski fudbaler koji igra na poziciji veznog turskog kluba “Samsunspor”. Savićević je upao u seniorski tim sa 17 godina. Trener Aleksandar Janković odlučio je da Savićevića promoviše u seniorski tim na početku sezone 2012.–2013., a Savićević je profesionalno debitovao 22. septembra 2012. godine protiv kulskog Hajduka.
Prvi profesionalni gol za Crvenu Zvezdu postigao je u pobedi rezultatom 2: 1 protiv FK Javor Ivanjica 22. februara 2013. godine. 21. juna 2013. godine Savićević je potpisao novi četvorogodišnji ugovor sa Crvenom Zvezdom koji traje do 2017. godine. 7. avgusta 2015. godine Savićević je potpisao ugovor sa Slovanom iz Bratislave. U početku je Savićević predstavljao Crnu Goru na međunarodnom nivou, bio je deo ekipe U-17 tokom 2009. i 2010.
Međutim, 2012. godine postao je član srpskog U-19 tima. Za crnogorski U21 tim debitovao je 15. juna 2015. u kvalifikacionoj utakmici protiv Moldavije, u kojoj je postigao pobedonosni gol (Crna Gora je pobedila sa 1:0). Savićević je pozvan u seniorski tim Crne Gore za prijateljsku utakmicu protiv Turske u junu 2016. Debitovao je za seniorsku reprezentaciju 4. juna 2017. godine u prijateljskom porazu od Irana od 2-1.
Vukan R. Vučić – STRUČNJAK ZA JAVNI TRANSPORT, PROFESOR
(rođen 14. januara 1935.) je bio stručnjak za javni prevoz, profesor Univerziteta u Pensilvaniji i bivši savetnik Ministarstva saobraćaja Sjedinjenih Država za planiranje, dizajn i rad transportnih sistema. 1994. godine izabran je za člana Srpske akademije nauka i umetnosti.
Gregori Tompson pripisuje Vučiću definisanje lakog šinskog načina javnog prevoza kroz njegov izveštaj iz 1972. godine koji je upoređivao novonastalu podzemnu železnicu u Sjedinjenim Državama sa trenutnom državom u Evropi, mada se o konceptu lake železnice razgovaralo najmanje još 1962. godine “Dean Quinby”.
Vučić je izneo kvalifikovanu tačku o ekonomskoj vrednosti javnog prevoza za gradove, ocenjujući uporednu vrednost autobusa, lake železnice ili brzog tranzita. U izveštaju iz oktobra 1972. godine pripremljenom za Upravu za gradski masovni prevoz kojim se definiše laka železnica, primećuje da svaki od njih ima određeno urbano-geografsko okruženje u kojem je bolji izbor.
Vukan Dinevski – GLUMAC, REŽIJA
(rođen 22. aprila 1927. u Gostivaru – umro 27. septembra 2006. u Skoplju) – makedonski pozorišni, filmski i televizijski glumac, reditelj, pedagoog i tumač narodne i umetničke poezije. Dinevski je rođen u Gostivaru 22. aprila 1927. godine. Završio je Srednju državnu pozorišnu školu i Filozofski fakultet u Skoplju i Pozorišnu akademiju u Zagrebu.
Bio je član Drame MNT od 1952. do 1964. i od 1966. do 1973. U međuvremenu je od 1964. do 1966. bio član Dramskog pozorišta u Skoplju. Bio je profesor na FDA u Skoplju. Preminuo je 27. septembra 2006. godine u Skoplju. Dobitnik je niza nagrada i priznanja, uključujući nagradu za životno delo na makedonskom pozorišnom festivalu „Vojdan Černodrinski“ i nagradu „11. oktobar“.
Prof. Dr Vukan Čupić – DIREKTOR
(1920. – 1981.) bio je osnivač i dugogodišnji direktor Instituta za majku i dete u Beogradu. Institut je sada jedna od vodećih dečjih ustanova u regionu, zahvaljujući prof. Ćupiću. Čupić je osnovao Institut 1961. godine sa još nekoliko kolega pedijatara. Bio je šef odeljenja za dečju intenzivnu negu dugi niz godina.
Lično se zalagao za razvoj dečje hirurgije na Institutu i šire. Prof dr Vukan Čupić sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu. Profesor, Čupić se istakao kao jedan od najboljih pedijatara u bivšoj Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji, stvorivši uglednu zdravstvenu ustanovu koja leči polovinu dece iz Srbije, a još više dece sa prostora bivše SFRJ.
Vukan Vuletić – RONILAC
(rođen 21. januara 1973.) je srpski ronilac. Takmičio se na Letnjim olimpijskim igrama 1996. u Atlanti i zauzeo 37. mesto na muškoj platformi. Vuletić je predsednik Ronilačkog kluba Čukarički i trener. Karijeru je završio 2000. godine, nakon 20 godina takmičenja.
Knjiga sa imenom Vukan
Vukanovo jevanđelje je srpski rukopis iz 13. veka (knjiga jevanđelja) u srpskoj recesiji crkvenoslovenskog jezika. To je jedna od najstarijih sačuvanih srpskih srednjovekovnih knjiga sa više od 189 stranica. Izradio ga je u Rasu, koji je bio glavni grad srednjovekovne Kneževine Srbije, monah Simeon za kneza Vukana, sina kralja Stefana Nemanje.
To je najstariji verski tekst napisan na raskijskom jeziku. Minijature u Vukanovom jevanđelju s početka 13. veka, predstavljaju raški minijaturni stil. Izvedeni su u duhu umetnosti poznog Komnina, koju karakterišu grafičke interpretacije.
Stari monah Simeon ostavio je dugu belešku govoreći da je rukopis napravljen za Velikog Župana grada Rasa Vukana Nemanjića. Sasvim je moguće da je Simeon bio autor minijatura.
Ko je Vukan?
Tvrdoglava, ali pametna osoba koja je veoma usporena bez ikakvog posebnog razloga. Možda će vas premoriti u nekim situacijama, ali u vašem životu vam je potreban Vukan da biste bili u toku sa svim stvarima.